Początkowo ten wpis miał być jedynie krótkim postem na naszej facebookowej grupie (Lipoedema i choroby współistniejące – grupa dietetyczne wsparcie!), ale zabierając się do niego pomyślałam, że przyda się taki wpis-zbiorczy dla nowicjuszek poszukujących wiedzy i w tym miejscu 
!
Po kolei, lipoedema jest najprawdopodobniej chorobą uwarunkowaną genetycznie oraz hormono-zależną (głównie zależną od estrogenów). Oprócz wahań (wzrostów) hormonalnych napędzających rozwój choroby (pokwitanie, ciąża, poród, połóg, karmienie piersią, odstawienie od piersi, antykoncepcja hormonalna, inne leczenie hormonalne, operacje ginekologiczne, inne choroby powodujące „zamieszanie” w hormonach, przekwitanie), bardzo często same obrzęki (zarówno tłuszczowe, limfatyczne jak i mieszane) coś „napędza”. Kobiece zdrowie często jest dużo bardziej kruche, niż zdrowie mężczyzn, a zdecydowanie większość pacjentek ma kilka chorób współistniejących, choć nie zawsze o tym wie…
Współistniejącymi z lipodemią zaburzeniami/chorobami najczęściej utrudniającymi redukcję rozrośniętych tkanek tłuszczowych lub tworzącymi idealne środowisko do ich rozrostu (oraz powodującymi zatrzymywanie limfy) są:
- insulinooporność,
- niedoczynność tarczycy,
- dysbioza jelitowa (SIBO/SIFO/IMO),
- nietolerancja histaminy,
- „przewaga estrogenowa”.
Zastanawiając się nad dalszymi badaniami diagnostycznymi po diagnozie lipoedemy, możemy dodatkowo rozważyć diagnostykę istotną przed podjęciem próby diety niskowęglowodanowej czy ketogenicznej. Aby bezpiecznie przejść na ten model odżywiania, powinnyśmy sprawdzić, czy nasze narządy prawidłowo funkcjonują, a przede wszystkim:
- wątroba,
- nerki,
- trzustka,
- tarczyca.
Dlatego już jakiś czas temu powstała lista badań, zalecanych dla nowych pacjentek z diagnozą Lipoedemy:
- morfologia,
- AST, ALT,
- kwas moczowy,
- mocznik i kreatynina,
- profil lipidowy,
- glukoza i insulina na czczo,
- TSH (+ FT3, FT4)
Dodatkowo możesz wykonać:
- żelazo,
- ferrytyna,
- witamina B12,
- kwas foliowy,
- witamina D3,
- przeciwciała anty-tpo, anty-tg.
UKŁAD POKARMOWY
Diagnostykę w kierunku zaburzeń takich jak np. SIBO czy nietolerancja histaminy rozważamy u pacjentek które mają objawy ze strony układu pokarmowego (zaparcia, wzdęcia, przelewanie, zgaga, odbicia, biegunki i inne) – ponieważ często jest to zawiła diagnostyka (oraz kosztowna) – nie zalecam wykonywania tych badań na własną rękę – jeśli masz niepokojące objawy ze strony układu pokarmowego – skonsultuj się najpierw z lekarzem (rodzinnym, internistą lub gastrologiem) lub dietetykiem klinicznym – omów z nim dotychczasowy sposób żywienia oraz objawy i zaplanuj właściwą dla Ciebie ścieżkę diagnostyczną!
HORMONY
Badania hormonalne (związane z lipoedemą) powinny być wykonywane u kobiet miesiączkujących (w wieku rozrodczym), nie stosujących antykoncepcji hormonalnej lub innej terapii hormonalnej, nie będących w ciąży, nie karmiących piersią. Plan takich badań najlepiej ustalić z lekarzem: endokrynologiem lub ginekologiem. Podstawowe badania do wykonania u pacjentek z lipoedemą to estradiol + progesteron w odpowiednich dniach cyklu (tabelkę i poradnik dotyczący tych badań znajdziecie na naszej grupie w „PLIKACH na grupie”).
INSULINOOPRNOŚĆ
I jej powikłania – cukrzyca typu 2, hipoglikemia reaktywna, hiperinsulinizm czy stan przedcukrzycowy – pełen obraz diagnostyczny da nam wykonanie testu OGTT czyli krzywej glukozowo-insulinowej 3 do 5 punktowej. Na takie badanie należy mieć skierowanie lekarskie, a przed jego wykonaniem oznaczyć poziom insuliny oraz glukozy na czczo (lub chociaż samej glukozy!)
I choć sama insulinooporność ze swoimi powikłaniami została już wielokrotnie opisana – aktualnie pojawiają się wątpliwości dotyczące sensu wykonywania testu OGTT.
O insulinooporności i interpretacji badań przeczytacie tu:
http://www.pnmedycznych.pl/wp-content/uploads/2017/02/pnm_2017_084-088.pdf
„Insulinooporność a stan przedcukrzycowy” – dr n.med. Luiza Napiórkowska
A o wątpliwościach dotyczących OGTT tu:
(przy czym w tym miejscu dodam że nazywanie insulinooporności „pseudochorobą” jest lekkim nadużyciem i jest wysoce niesprawiedliwe wobec pacjentów realnie odczuwających jej negatywne objawy, natomiast zostawiam dla Was linki do obu artykułów, abyście wiedziały na bieżąco „co w trawie piszczy”).
ZABURZENIA LIMFOLOGICZNE
Diagnostyka przepływów u Limfologa, diagnostyka układu limfatycznego (badania do wykonania w Polsce m.in. w Warszawie i we Wrocławiu, po uprzednim prawidłowym pokierowaniu).
ZABURZENIA ŻYLNE
Niewydolność żylna często współtowarzyszy lipoedemie/limfodemie – dlatego warto wykonać USG typu DOPPLER u flebologa.
HIPERMOBILNOŚĆ STAWÓW
Również częsty problem pacjentek z lipoedemą. Do oceny u dobrego fizjoterapeuty 😊.
PODSUMOWUJĄC… Jeśli zdiagnozowano u Ciebie lipoedemę i nie wiesz co zrobić dalej, chciałabyś poznać przyczynę/skutek powiązany z tą chorobą, rozważ wyżej wymienione badania.
Badania biochemiczne (z krwi) wymienione w podpunktach wyżej nie należą do najtańszych (na część z nich możesz spróbować poprosić o skierowanie, ale nie na wszystkie może skierować lekarz ogólny), ale każda kobieta w wieku 20-65lat powinna mieć je wykonane „przeglądowo” minimum raz na rok/raz na dwa lata! Pakiet tych badań pomoże ocenić Twój stan zdrowia oraz ewentualnie przyda się przy rozważaniu diety ketogenicznej lub niskowęglowodanowej (pomocnej przy lipoedemie).
DODATKOWE KONSULTACJE SPECJALISTYCZNE WARTE ROZWAŻENIA:
– konsultacja flebologiczna/angiologiczna,
– konsultacja fizjoterapeutyczna – omówienie planu rehabilitacji/drenaży,
– konsultacja dietetyczna – omówienie możliwości redukcji tkanek lipoedemicznych, usprawnienia sprawności układu limfatycznego, wsparcia żywieniowego chorób współistniejących,
– konsultacja z lekarzem ogólnym (rodzinny, internista) – omówienie rozszerzonych badań,
– konsultacja z chirurgiem plastykiem – opcja przy planowanej liposukcji,
– konsultacja z trenerem personalnym – omówienie planu dobranej aktywności fizycznej dla kobiet z lipodemią/limfodemią,
– konsultacja z kosmetologiem – omówienie (ewentualnie!) skutecznych zabiegów,
– konsultacja z endokrynologiem / ginekologiem / diabetologiem – w przypadku pojawienia się zaburzeń współistniejących np. niedoczynności tarczycy, PCOS. Insulinooporności i innych,
– konsultacja gastrologiczna – w przypadku problemów z układem pokarmowym.
